Ανθρωπιδες

Ξέχασαν κιόλας τα μικρά ανθρωπάκια πως είχαν χεστεί πάνω τους βλέποντας το πλήθος να ορθώνεται στο ύψος του, να χτυπάει τις τράπεζες που έστηναν νέο φαγοπότι, να μη δειλιάζει μπροστά στη βίαιη καταστολή. Δε θυμόνται οι μικροί που φώναζαν υστερικά ότι δήθεν κάηκε η μισή Αθήνα και ότι η πόλη έχει παραδοθεί στο χάος. Τώρα, όλοι αυτοί, μικροκαμωμένοι όσο κι ο Κούγιας, μας κάνουν τους καμπόσους, χρησιμοποιούν τις εφημερίδες για να ακουστούν οι αδύναμες στριγκλιές τους, για να δηλώσουν υπεράνω του συμβάντος.
Ας μιλήσω πιο συγκεκριμένα για δυο σημερινά κείμενα. Ο Σπύρος Βούγιας στο Βήμα και ο συνήθης ύποπτος Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στο κύριο άρθρο της ‘λείφω. Περιγράφοντας αυτό που ζουν σήμερα, που τα πράγματα δε δείχνουν να επανέρχονται σ’ αυτό που ήταν πριν, ο πρώτος μιλάει για κάτι φαντασιακό, για μια κουλτούρα εξέγερσης και ο δεύτερος για μια μόδα. Δε γνωρίζω αν τα κείμενα παραγγέλθηκαν μαζί ή αν γράφτηκαν από τον ίδιο, αλλά είναι πανομοιότυπα, και δυστυχώς δεν είναι τα μόνα.

Η συνεχεια στο enemy of the state