Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Προοδος μηδεν το 2009 δεν θα ερθει...

buzz it!

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΙΡΙΔΑ

ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΑΝΑΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΛΟΓΩ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

Και ενώ πολλοί με νύχια και με δόντια προσπαθούν να διαχειριστούν την ομαλή επιστροφή στην καθημερινότητα και τη γιορτινή ατμόσφαιρα των ημερών, εμείς επίσημα ανακοινώνουμε:

==== ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΑΝΑΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΛΟΓΩ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ====

Από τη Δευτέρα 29/12 καταλαμβάνουμε το χώρο της Ίριδας [Ακαδημίας και Ιπποκράτους] συνεχίζοντας τις πολύμορφες δράσεις που πυροδοτήθηκαν από τις 6/12 μετά τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από τα όπλα της δημοκρατίας. Μέσα στο κλίμα της τρομοκρατίας και της καταστολής που εξαπέλυσε σύσσωμος ο συρφετός της εξουσίας [κράτος, ΜΜΕ, παρακρατικοί, "ευπηπόληπτοι πολίτες", κλπ], που μετράει μέχρι στιγμής 246 διωκόμενους -εκ των οποίων 67 προφυλακισμένοι- έρχεται να προστεθεί η δολοφονική επίθεση με οξύ στο πρόσωπο της μετανάστριας συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα.

Καταλαμβάνουμε έναν πανεπιστημιακό χώρο στο κέντρο της πόλης δημιουργώντας μία ανοιχτή εστία αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης, ένα ακόμα πεδίο ζύμωσης, συνάντησης και δημιουργικότητας. Ο ιός της εξέγερσης εξαπλώθηκε και συνεχίζει να προσβάλει την κανονικότητα και την καθημερινή μιζέρια του καθενός μας.

Εμείς -κομμάτι της εξέγερσης- προσπαθούμε να μεταδόσουμε τον ιό αυτό παντού: στην εκπαίδευση, την εργασία, στους δημόσιους χώρους, στον κλεμμένο και τον "ελεύθερο" χρόνο μας, σε κάθε έκφανση της ζωής μας.
Η οργή για τις κλεμμένες μας ζωές και την έμπρακτη αλληλεγγύη στους διωκόμενους και προφυλακισμένους της εξέγερσης ανοίγουν το δρόμο για την γενίκευση του αγώνα.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ:
Συγκέντρωση την ΤΕΤΑΡΤΗ 31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ στις 23:30
στο ΠΑΡΚΟ ΠΡΩΗΝ ΑΣΥΛΟΥ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
(επί της Γρ. Λαμπράκη)
ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΜΕΡΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Συγκέντρωση - Πορεία για την ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ
ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 12:00
ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ ΣΤΑ ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ



ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΙΟ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ

Συγκέντρωση ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 23:30


buzz it!

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

Επεισοδια στην Ισραηλινη πρεσβεια

Τρία άτομα συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στη ΓΑΔΑ, έπειτα από επεισόδια που έγιναν μπροστά στην πρεσβεία του Ισραήλ, στη διάρκεια συγκέντρωσης διαμαρτυρίας που οργάνωσαν παλαιστινιακές οργανώσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ και το Κοινωνικό Φόρουμ για το λουτρό αίματος στη Γάζα.

Τα επεισόδια έγιναν όταν ορισμένα άτομα επιχείρησαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό και να κατεβάσουν την ισραηλινή σημαία από τον ιστό της. Τελικά, κατάφεραν να σκίσουν τη σημαία.

Ακολούθησε καταδίωξή τους από δυνάμεις των ΜΑΤ και το αποτέλεσμα ήταν να συλληφθούν τρία άτομα και να οδηγηθούν στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής.

Στο κείμενο που μοίρασαν οι παλαιστινιακές οργανώσεις της Ελλάδας ζητούν μεταξύ άλλων να σταματήσουν άμεσα τα εγκλήματα στη Γάζα, να αρθεί ο αποκλεισμός της και να τερματιστεί η ισραηλινή κατοχή στην Παλαιστίνη.

buzz it!

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008

Το λάθος τηλεφώνημα ενός φονιά

Το κειμενο που ακολουθει την παραπομπη δεν ειναι μυθιστορημα για κυρατσες, δεν αποτελει σεναριο του Φωσκολου, δεν ειναι το λογυδριο ενος χητη ή ενος ταγματασφαλιτη.

buzz it!

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΔΕΥΤΕΡΑ 29 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2008 - 16:00

buzz it!

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Για τα νεκρα παιδια Για τον Αλεξη

buzz it!

DECHEVA ELENA KUNEVA KOSTADINKA NIKOLOVA

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ!!!

ΠΡΟΣΟΧΗ – ΠΡΟΣΟΧΗ

Αυτός είναι ο λογαριασμός για την οικονομική ενίσχυση της συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα που δέχτηκε την δολοφονική επίθεση με βιτριόλι από τους μπράβους των εργολάβων σαν τιμωρία για τη δράση της ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία.

5012 019021 277 Τράπεζα Πειραιώς

DECHEVA ELENA KUNEVA KOSTADINKA NIKOLOVA

Να καταθέσουμε την ενίσχυση μας χωρίς δεύτερη σκέψη και τσιγκουνιές. Όχι από το περίσσευμα μας. Ας μας λείψουν τα χρήματα. Είναι θέμα στοιχειώδους ταξικής και κοινωνικής αλληλεγγύης. Είναι δήλωση ότι η εργοδοτική τρομοκρατία ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.

Οι νονοί τηςνύχτας και της μέρας θα μας βρουν απέναντι τους!


ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ!!!

Η Κωνσταντίνα είναι γραμματέας του Παναττικού Σωματείου Καθαριστριών και Οικιακών Εργαζομένων, το οποίο είναι ίσως το πιο ζωντανό σωματείο των επισφαλώς εργαζομένων στην Ελλάδα, που αγωνίζεται σκληρά και ηρωικά για την υπεράσπιση των εργαζομένων που βρίσκονται στην πιο σκληρή εκμετάλλευση και τη μεγαλύτερη εργοδοτική τρομοκρατία, και οργανώνει Ελληνίδες και μετανάστριες - κατά κύριο λόγο γυναίκες.

Στη Βουλγαρία ήταν ιστορικός επιστήμονας και στην Ελλάδα ήρθε όταν ο γιος της χρειάστηκε να υποβληθεί σε σοβαρή εγχείρηση. Σήμερα ζει μαζί του (πάει 5η δημοτικού) και με την μητέρα της στα Α. Πετράλωνα.

Ας ενεργοποιήσουμε την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη μας και ας βοηθήσουμε ώστε τουλάχιστον η Κωνσταντίνα να μην έχει να ανησυχεί για τα λεφτά. Έχει εκατοντάδες άλλα πράγματα να απασχολούν αυτήν την οικογένεια και τις συναδέλφισσες της.

Όμως ας μην νομίζουμε ότι βάζοντας μερικά χρήματα κάναμε το χρέος μας.

Η απάντηση πρέπει και θα δοθεί στους δρόμους, στους εργασιακούς χώρους και τα σωματεία.

Χρειάζεται έμπρακτη αλληλεγγύη και δράση και όχι δάκρυα.

buzz it!

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

Περι κουκουλας

Το παρον κειμενο αναρτηθηκε στο indymedia απο τον υπογραφοντα ως "ΥποσκαπτιΞ reloaded" την Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008 στις 5:46μμ.



Ένα φαντασμα πλανιεται πανω απο την γερασμενη ευρωπη,ελεγε ο Μαρξ,και ολοι οι θεσμοι της εχουν ενωθει για να το κυνηγησουν. Παπαδες,μπατσοι,κομματα,πολιτικοι,οικονομικοι παραγοντες,κοινωνιολογοι,δημοσιογραφοι,καθηγητες,πολιτικοι αναλυτες,πατριωτες και ολος ο συρφετος των στυλοβατων αυτου του απαρχαιωμενου συστηματος.
Στη νοτια περιοχη αυτης της γριας ευρωπης εκανε το φαντασμα για αλλη μια φορα την επισκεψη του,οχι για να μεινει αλλα για να υπενθυμισει σε οσους τυχον το ξεχνουν πως,ως φαντασμα δεν γνωριζει τον θανατο των θνητων και παντοτε επιστρεφει με την μορφη της κοινωνικης εξεγερσης ,του ταξικου πολεμου,της βιαιαης συγκρουσης,της ενεργοποιησης των υποκειμενων της ιστοριας εναντια στην παθητικη καταναλωση του τελματος.
το φαντασμα δεν εχει συγκεκριμενα χαρακτηριστικα,δεν εχει ταυτοτητα,δεν εχει φυλο,ηλικια. Ο μονος τροπος να εμφανιστει ως συλλογικος ανθρωπος ειναι να εμφανιστει απροσωπα. Το φαντασμα ειναι ενας κουκουλοφορος.
Στο κυνηγι εναντια στο φαντασμα προεξαρχουσα θεση και πρωταγωνιστικο ρολο επαιξε και κατεχει ενας θεσμος στυλοβατης του ελληνικου κρατους. Το ΚΚΕ.
Εξισου γερασμενο και παρηκμασμενο,συνειδητα και απο πολιτικη επιλογη τατυτισμενο με τα συμφεροντα του ελληνικου κρατους,αδυνατει,οχι μοναχα να προπορευτει των εξελιξεων συμφωνα με την πρωτοποριακη θεση που βαυκαλιζεται πως κατεχει,αλλα ακομα και να τα ακολουθησει καθως αυτες το ξεπερνουν.
ο κυριοτερος λογος υπαρξης του μεσα στο πολιτικο συστημα ειναι ως θεσμισμενο αριστερο κομμα να διαταζει και να υποδεικνυει τι ειναι αριστερο,τι ειναι εξεγερτικο,τι ειναι αυθορμητο,τι ειναι επαναστατικο. Καθως εχει κατοχυρωσει νομικα την πατεντα της πραγματικης εξεγερσης μεσω της ενσωματωσης του στους μηχανισμους του ελληνικου αστικου κρατους,καταδικαζει με επιθυμια ποινικοποιησηςοτιδηποτε δεν μπορει να ελεγξει,να καθοδηγησει ,να απονευρωσει. Η εξεγερση ωστοσο ειναι μια κατασταση εν κινησει που δεν γνωριζει νομικους περιορισμους. Εαν γνωριζε τοτε δεν θα ηταν εξεγερση. Η εξεγερση ειναι εξ ορισμου παρανομη. Δεν υπαρχει συνταγματικο δικαιωμα στην κοινωνικη εξεγερση.
αυτ6ος ειναι και ενας αλλος λογος που το φαντασμα φοραει κουκουλα.
Ο θεσμος ΚΚΕ και ο θεσμος εκκλησια κυρηξαν απο αμβωνος πως το κινημα δεν ειναι αυθορμητο και καθοδηγειται απο κεντρα του εξωτερικου και το διαδικτυο. Και αν πραγματικα το κινημα "καθοδηγειται" απο το διαδικτυο ,απο τα τηλεφωνα,απο τις οριζοντιες και αντιιεραρχικες συνελευσεις και απο οτι τελοσπαντων η εκκλησια θεωρει ως "οργανο του κακου" ,δεν βλεπω για ποιο λογο η ηγεσια του θεσμου ΚΚΕ θετει το διαδικτυο στην υπηρεσια του σατανα.Και για ποιο λογο ,εαν καθοδηγουμαστε ως κινημα απο κεντρα του εξωτερικου ,αθωωνει το ελληνικο κρατος απο αυτη τη συνωμοσια σε βαρος του πρωτοπορου κομματος της εργατικης ταξης.Μα γιατι βεβαια εχει υλικες απολαβες και ηθικη και πολιτικη νομιμοποιηση απο αυτη την αθωωση.Μηπως κανω λαθος?
Εχουμε γενικα ακουσει πολλα ευτραπελα απο τον θεσμο ΚΚΕ αυτες τις μερες,ευτραπελα που αν προσεξουμε θα διαπιστωσουμε οτι κρυβουν κατι βαθυτερο. Την αγωνια,την ανημπορια αυτου του θεσμου να παιξει τον στρατηγικο του ρολο.Να καταλαβει,να ελεγξει,να καθοδηγησει ο,τι τον ξεπερναει,ο,τι τον στελνει στον σκουπιδοτενεκε της ιστοριας. Στην μαχη της κοινωνιας εναντια στο κρατος,επομενως στη μαχη της ιστοριας εναντια στην παγιωμενη θεσμισμενη εξουσια ο θεσμος ΚΚΕ δεν θα μπορουσε να διαλεξει αλλο στρατοπεδο.
Το φαντασμα για αλλη μια φορα θα βρεθει απεναντι του.Μεχρι την τελικη του επικρατηση.

buzz it!

Οι συγχρονοι σκλαβοι θα δουλευουν και την Κυριακη.

Μια χωρα της οποιας η οικονομια στηριζεται στις ατομικες επιχειρησεις για ολοκληρες γενεες παρακολουθει τις μεγαλες αλυσιδες υπερκαταστηματων να καταβροχθιζουν το μεριδιο της απο την αγορα εδω και 15 χρονια. Καποιοι καταφευγουν στην "αγκαλια" καποιας μεγαλης φιρμας προκειμενου να τυχουν αναγνωρισης απο τους καταναλωτες που βομβαρδιζονται απο διαφημισεις και τασεις καθημερινα. Ετσι αυτος που στα τελη της 10ετιας του '90 δημιουργησε ενα καταστημα με κινητα προτιμα να του φορεσει μια πινακιδα εταιρειας κιν. τηλεφωνιας. Η καφετερια - αναψηκτηριο της πλατειας αντιστοιχα μια ταμπελα καποιας γνωστης αλυσιδας ταχυφαγιου. Το καταστημα οπτικων, το καθαρηστηριο (ακομα και αυτο πια), μεχρι και για τα ψιλικατζιδικα βρεθηκε πατεντα.
Καποτε αργα και πλεον με φρενηρη ρυθμο, η μια μετα την αλλη οι επιχειρησεις που εθρεψαν και ανδρωσαν γενιες περνουν στον ελεγχο νομικων προσωπων τα οποια ελεγχονται απο ενα δυο ή και 10 ατομα τα οποια δε γνωριζουν ουτε οι συνεργαζομενοι μαζι τους μικροεπιχειρηματιες. Νομικα προσωπα των οποιων τα εσοδα διανεμονται συμφωνα με την κριση αορατων επιχειρηματιων σε αλλα νομικα προσωπα τα οποια ειναι σε θεση να διαμορφωσουν την αντιληψη του λαου για το πως πρεπει να ντυνεται να μιλαει να φερεται να ψηφιζει...
Πολλοι απο τους επιχειρηματιες που καταφευγουν στη σκεπη μιας εταιρειας δεν τα καταφερνουν ουτε εκει καθως η πλειοψηφια των μετοχων απαιτει στοχους καθε μηνα. Στοχους που πολλες φορες δε μπορει να πετυχει ο καποτε ιδιοκτητης (ακομα νομιζει πως ειναι..) οποτε προκειμενου να βαλει λουκετο πουλαει την κλειδαρια στη μαμα εταιρεια και ψαχνει να δει στα 47 του χρονια τι δεν πηγε καλα και τι μπορει να κανει.
Αλλοι παλι δεν εχουν τη δυνατοτητα να προστρεξουν σε μια εταιρεια γιατι το προιον τους ειτε χαραχτηριζεται απο προσωπικο μερακι (τεχνιτες, μικροβιοτεχνες) ειτε δεν εχει λογο μια εταιρεια να τους υιοθετησει καθως πηρε το μαγαζι στην παραπανω γωνια.
Μια αλλη κατηγορια επιχειρηματιων πιστευει πως εαν μετακινησει το καταστημα της σε ενα μεγαλο εμπορικο κεντρο θα βγει κερδισμενη καθως ολο το κοπαδι πηγαινει εκει γιατι το ειπε η τελεοραση. Αυτο που δε σκεπτονται ειναι πως το εμπορικο κεντρο ανηκει που αλλου; Σε ενα νομικο προσωπο με αορατη πολλες φορες διοικηση η οποια αυτη τη στιγμη μπορει να βρισκεται στη Βασιλεια της Ελβετιας και εδω να γνωριζουμε μονο τον προεδρο του ΔΣ, εναν καλοπληρωμενο υπαλληλο δηλαδη. Αυτο το εμπορικο κεντρο αποτελει περιουσιακο στοιχειο καποιου. Ειναι σα να λεμε πως η οδος Ερμου ανηκει σε καποιον, ο οποιος παρεχει το χωρο και τις συνθηκες προκειμενου να δραστηριοποιηθουν καποιοι εντος των οριων της. Οι δραστηριοτητες ομως αυτων ανηκουν στον παροχο...Εαν σε 2-3 χρονια ακουσεται πως η Ερμου πωλειται μην απορισετε. Θα εχει γινει ηδη στο εξωτερικο και θα εχουν φροντισει μεσω δημοσκοπισεων αρθρων και καναλιων να μας πεισουν για την αναγκαιοτητα του μετρου. Εμεις θα το ζητησουμε...
Τρεχουν πανικοβλητοι να ξεφυγουν απο τα εξοδα τους που συνεχως μεγαλωνουν με πρωτο και καλυτερο νταβατζη το κρατος. Το κρατος για το οποιο η γνωμη μας καθοριζεται απο τα κεφαλαια που λεγαμε παραπανω απο διαφημισεις δημοσκοπησεις και χρηματοδοτησεις κομματων.
Οσο λοιπον τα εξοδα αυξανονται μικραινουν τα εισοδηματα. Οσο το εισοδημα του μπακαλη μικραινει τοσο μειωνεται και το εισοδημα του ψιλικατζη και παει λεγοντας.
Και καθε φορα φτανουμε στο σημειο να απαιτουμε πραγματα που παλαιοτερα μας φαινονταν αδυνατα. Οπως το ελευθερο ωραριο για παραδειγμα. Ομως ποιοι ωφελουνται απο αυτο; Αυτοι που τα βγαζουν ισα ισα ή αυτοι που τραβανε ολα τα προβατα στο μαντρι τους;
Τα βλεπουμε και συνεχιζουμε, ζηταμε ελαστικες εργασιακες συνθηκες για τους εργαζομενους. Οχι γιατι δε μας νοιαζει πως θα ζησουν αλλα γιατι δεν εχουμε να τους πληρωσουμε. Εαν δεν πληρωθουν απο την μπουτικ πως θα αγοραζουν απο τον μπακαλη, ή πως θα δημιουργησουν μια επιχειρηση οι ιδιοι, πως θα σπουδασουν τα παιδια τους ωστε να αναπτυξουν κριση (συγνωμη ξεχασα ειναι δωρεαν η παιδεια, οπως και η υγεια);
Και ερχομαστε στο σημερα, ζητουν λεει οι καταστηματαρχες να δουλεψουν και την Κυριακη... αυτη...μονο αυτη, λογο των επεισοδιων (εξεγερση το λενε αυτο αλλα αφου σας αρεσει επεισοδεια ας το λεμε ετσι). Βεβαια το ζητανε στου Ζωγαρφου λεει , στη Καισαριανη, καπου ακουσα για Χαλκιδα (μπορει να κανω λαθος συγχωρεστε με). Που ειναι αυτα στην Ερμου; Στην Ακαδημιας; Στην Αλεξανδρας; Στη Πανεπητημιου;
Τελοσπαντων οι εμπορικοι συλλογοι το ζητανε τους κατανοω οι υποχρεωσεις τρεχουν και αυτοι δεν εισπρατουν. Ομως ποιος θα οφεληθει απο αυτο το μετρο; Η μπουτικ της κυρα Λετας; Που θα πρεπει να απασχολησει παραπανω προσωπικο και με αυξηση 75% για τις Κυριακες ή το ισπανικων συμφεροντων (και καλα) πολυκαταστημα ρουχων;

Παρτε το χαμπαρι πως σας εχουν στριμωξει στη γωνια και οι μονες σας επιλογες ειναι διαλεξεται το ειδος του μαστιγιου. Εαν φοβηθηκατε μια φορα για τις τζαμαριες και την αναδουλεια των ημερων. Σκεφτητε για λιγο που θα βρισκεστε σε 2 χρονια. Εαν η εννοια σας ειναι να επιβιωσετε για δυο ακομα χρονια. Η εννοια των παιδων σας ειναι να ζησουν ως ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

buzz it!

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

Αντε γιορταστε...μην τυχον και δεν τα κονομησουν οι τραπεζες. Δεντρο και γαλοπουλα μην ξεχασετε σαν καλα αμερικανακια....Και εορτοδανειο....


buzz it!

Περι indymedia...

imc thessaloniki και σχέση με το παγκόσμιο δίκτυο των imc

Η συλλογικότητα του imc thessaloniki δημιουργήθηκε το Σεπτέμβριο του 2001 και από τον Νοέμβριο του ίδιου έτους ξεκίνησε να διαχειρίζεται την ομώνυμη ιστοσελίδα. Την ίδια χρονική περίοδο δημιουργήθηκε και το imc Athens. Ένας από τους βασικούς λόγους που δεν επιλέχτηκε ένα κεντρικό imc για όλη την Ελλάδα αλλά δύο, ήταν η πεποίθηση πως τα ζητήματα και οι δράσεις που πραγματοποιούνται στον κάθε τόπο μπορούν να αναδειχθούν καλύτερα από τους ανθρώπους που τα προκαλούνε, αλλιώς υπάρχει ο σοβαρός κίνδυνος να διαμεσολαβηθούν. Έτσι λοιπόν, η συλλογικότητα του imc στη Θεσσαλονίκη δημιουργήθηκε από άτομα που ήδη δραστηριοποιούνταν σε τοπικές δράσεις αντιεξουσιαστικού κυρίως χαρακτήρα, συμμετείχαν από πριν σε διάφορα αντιεξουσιαστικά εγχειρήματα και συλλογικότητες, όπως επίσης πλαισιώθηκε η ομάδα και από ανεξάρτητα άτομα. Βασικό χαρακτηριστικό και θεμελιακή αρχή της σύστασης της ομάδας ήταν ότι πρώτα από όλα είμαστε διαδηλωτές ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας, και έπειτα μέλη της ομάδας αντιπληροφόρησης. Αυτό σημαίνει πως προτεραιότητά μας είναι να δημιουργούμε και να συμμετέχουμε ενεργά σε δράσεις στο πραγματικό χώρο και χρόνο, και έπειτα, εάν το κρίνουμε σκόπιμο, να τις μεταφέρουμε στον ψηφιακό χωροχρόνο του διαδικτύου. Αρχή που αναφέρεται φυσικά σε όλα σχεδόν τα imc, αλλά που γνώμη μας είναι ότι λίγες φορές εφαρμόζεται στην πράξη.

Πάμε όμως λίγο πιο πίσω.

Τα indymedia εμφανίζονται για πρώτη φορά το Νοέμβριο του 1999 στο Σηάτλ, στις διαδηλώσεις ενάντια στη σύνοδο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (Π.Ο.Ε.-W.T.O.). Ήταν η απάντηση στην ανάγκη των διαδηλωτών για μια διαφορετική από τα κυρίαρχα media, ανεξάρτητη, από τη βάση κάλυψη των γεγονότων αντίστασης. Επίσης, εξαρχής διακήρυξαν τον μη εμπορευματικό και μη εταιρικό χαρακτήρα τους. Η λειτουργία τους βασίζεται στην αμφίδρομη, άμεση - στο βαθμό που το επιτρέπει το διαδίκτυο - «επικοινωνία» και ανταλλαγή πληροφοριών. Τέλος, δομικό τους χαρακτηριστικό αλλά και στόχος ήταν ότι μπορούσαν να διαδοθούν σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη. Κάθε ομάδα που συμφωνούσε με τα παραπάνω, αρκετά γενικόλογα είναι η αλήθεια, χαρακτηριστικά, μπορούσε να ενταχθεί στο δίκτυο, ιδρύοντας ένα τοπικό imc. Έτσι λοιπόν μέσα στο 2000 δημιουργούνται περίπου 25 τοπικά imc, τα περισσότερα εκ των οποίων στις ΗΠΑ, αλλά και τα πρώτα στην Ευρώπη. Σήμερα το παγκόσμιο δίκτυο των Indymedia έχει γιγαντωθεί σε βαθμό που αριθμεί πάνω από 150 τοπικά imc.

Η δικιά μας πρώτη επαφή με το δίκτυο των indymedia έγινε το καλοκαίρι του 2001 στις διαδηλώσεις στη Γένοβα. Τότε ήταν ακόμα στην άνοδό του το λεγόμενο «κίνημα αντιπαγκοσμιοποίησης» και, αρκετά ρομαντικά, θα λέγαμε ότι έπνεε στην Ευρώπη μια αύρα ενθουσιασμού για τις καινούργιες και αρκετά ελπιδοφόρες τακτικές αντιπαράθεσης των ανθρώπων που αντιστέκονται. Μαζικές διαδηλώσεις, καινοτόμες δράσεις, νέες δομές και δίκτυα επικοινωνίας (όπως τα imc), πανευρωπαϊκά και παγκόσμια συνέδρια αντίστασης. Φαινόταν πως κάτι καινούργιο γεννιόταν, ή έτσι εμείς θέλαμε να το αντιληφθούμε. Η Ελλάδα απ' την άλλη βρίσκεται αρκετά μακριά από την κεντρική Ευρώπη και οι επιρροές αργούν να έρθουν. Ταυτόχρονα, έχει μια ισχυρή παράδοση αντίστασης που σχετικά δύσκολα, στην αρχή τουλάχιστον, πειραματίζεται με το καινούργιο. Σε αυτό το πλαίσιο, αρκετοί από αυτούς που πήραμε την πρωτοβουλία για τη σύσταση του imc thessaloniki ήμασταν εκείνη την εποχή αρκετά μικροί σε ηλικία και εύκολα γοητευτήκαμε από την προαναφερθείσα αύρα. Σίγουρα στην αρχή σε ένα βαθμό τη μυθοποιήσαμε, καθότι δεν γνωρίζαμε στην ολότητά τους τα παραπάνω γεγονότα αλλά βλέπαμε μόνο την εικόνα τους. Όμως πάνω από όλα θελήσαμε να την ψηλαφίσουμε, επιθυμώντας και εμείς με τον τρόπο μας να τη μετατρέψουμε σε καταιγίδα ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας.

Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι εκείνη την εποχή στην Θεσσαλονίκη οι δράσεις και τα εγχειρήματα αντιεξουσιαστικού χαρακτήρα, βρίσκονται σε πλήρη παρακμή. Επομένως για εμάς, η κίνηση να συστήσουμε το imc thessaloniki ανάγεται σίγουρα και στην ισχυρή επιθυμία να γνωρίσουμε ριζοσπαστικά υποκείμενα, να δικτυωθούμε, να πάρουμε ζωντανά παραδείγματα από άλλες κινηματικές κουλτούρες, να εξερευνήσουμε τακτικές αντίστασης αλλά και να μάθουμε από τα αδιέξοδα άλλων ομάδων, ούτως ώστε να επιστρέψουμε στο εδώ, στο τώρα και με περισσότερο πάθος και αυτοπεποίθηση να εντείνουμε τις δράσεις μας.

Πέρα από τον παραπάνω εφηβικό ενθουσιασμό, η ίδρυση του indymedia Θεσσαλονίκης ήταν κυρίως η απάντηση στην ανάγκη για δημιουργία μιας σταθερής δομής αντιπληροφόρησης. Βρισκόμαστε σε μια εποχή που τουλάχιστον στη Θεσσαλονίκη, όπως είπαμε, σχεδόν όλα τα οργανωμένα αντιεξουσιαστικά εγχειρήματα αντιπληροφόρησης (εφημερίδες, ραδιόφωνα) έχουν κλείσει, εδώ και αρκετά χρόνια. Η ανάγκη όμως για αντιπληροφόρηση ξαναγεννιέται, και τίθεται ξανά το ερώτημα για το εάν θα φλερτάρουμε ή όχι με τα κυρίαρχα media. Η απάντηση θεωρήσαμε ότι δεν αρκεί να είναι απλώς αρνητική, στο βαθμό που δεν δημιουργούμε ανταγωνιστικές μορφές αντί-πληροφόρησης. Όλοι μας κατανοούμε ότι η αφίσα, η μικροφωνική, το μοίρασμα στο δρόμο, είναι απαραίτητα και δεδομένα αλλά το ξέρουμε ότι δεν αρκούν σε μια κοινωνία που βομβαρδίζεται διαρκώς από διαφημιστικά μηνύματα. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι για να έχει το όποιο ανταγωνιστικό «κίνημα» κοινωνική διείσδυση, απαιτούνται πιο οργανωμένες, σταθερές, όλο το 24ωρο αν είναι δυνατό, υποδομές, που να εκπέμπουν, να φωνάζουν και να προσκαλούν τους ανθρώπους να συμμετέχουν στην πιο γοητευτική περιπέτεια των καιρών μας.

Στα πλαίσια αυτά δημιουργούμε το imc thessaloniki. Μια δομή με αρκετά χαμηλό κόστος, που παρέχει μια πληθώρα δυνατοτήτων, άμεση πρόσβαση όλο το 24ωρο, αμφίδρομη δικτύωση, και ταυτόχρονα, σε γενικές γραμμές, είναι άμεσα ελέγξιμο από την συντακτική ομάδα.

Ωστόσο πολύ σύντομα, πριν καν ακόμα κλείσει μισό χρόνο λειτουργίας το imc thessaloniki, αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε μια σειρά από αντιφάσεις και προβλήματα που υπάρχουν στο δίκτυο των indymedia. Άρχισαν να ξεδιπλώνονται οι πραγματικές αντιλήψεις, αφετηρίες και πρακτικές των ανθρώπων που συμμετέχουν στο δίκτυο των imc, με πολλές από τις οποίες - ειδικά όσον αφορά την περίπτωση της Ευρώπης - είμαστε ριζικά αντίθετοι, και η αλήθεια είναι ότι βρεθήκαμε σε αδιέξοδο. Αφετηρία και αποκάλυψη των παραπάνω ήταν η συμμετοχή μας τον Ιανουάριο του 2002 στο πανευρωπαϊκό συνέδριο των imc στο Βερολίνο, στο οποίο βρεθήκαμε με τη διάθεση να γνωρίσουμε και να έρθουμε πιο κοντά με τα πιο ριζοσπαστικά και ενεργητικά υποκείμενα της Ευρώπης όπως με ρομαντική αφέλεια θέλαμε να φανταζόμαστε τους imcίστας. Αντιθέτως είδαμε κατάματα ότι η πραγματικότητα διαφέρει πολύ από τις φαντασιώσεις και ότι τελικά περισσότερα πράγματα μας χωρίζουνε παρά μας ενώνουνε με τα υπόλοιπα imc. Συνειδητοποιούμε ότι οι ιδεολογικές αρχές του δικτύου (της ανεξαρτησίας, του μη εμπορευματικού και μη θεσμικού χαρακτήρα) καταπατούνται ή ερμηνεύονται με διαφορετικό τρόπο. Από τότε άρχισε να εκκολάπτεται η ιδέα να αποχωρήσουμε από το δίκτυο των imc. Ζητήματα όπως η σχέση των imc με εταιρικά-εμπορευματικά αλλά και εναλλακτικά media, οι τρόποι οικονομικής ενίσχυσης, γενικότερα η συνδιαλλαγή των «αντί-καπιταλιστικών» imc με τους θεμελιακούς πυλώνες του καπιταλισμού, δηλαδή τους κρατικούς θεσμούς, τα κυρίαρχα media, τις εταιρίες και τις μ.κ.ο., η διάσταση των ρόλων δημοσιογράφου-διαδηλωτή, οι σχέσεις άτυπης ιεραρχίας, είναι ορισμένα πεδία αιχμής στα οποία διαφωνούμε με το σύνολο σχεδόν των imc της Ευρώπης. Επιδιώξαμε λοιπόν τότε να ανοίξουμε ένα διάλογο με τα ευρωπαϊκά imc ώστε να διασαφηνιστούν τα παραπάνω, θεμελιακά για εμάς, προβλήματα του δικτύου. Όμως η ανταπόκριση δυστυχώς ήταν απογοητευτική. Καμία απολύτως συλλογικότητα imc δεν μας έστειλε απάντηση στις επανειλημμένες από την πλευρά μας προσπάθειες επικοινωνίας. Αυτή η προσβλητική αντιμετώπιση, η οποία μπορεί να ληφθεί ως συνειδητή αδιαφορία ή ως ανικανότητα σκέψης, μας ανάγκασε να διακηρύξουμε την άνοιξη του 2002 την πλήρη ιδεολογική και οικονομική αυτονομία μας, όπως επίσης και το ότι δεν αναλαμβάνουμε καμιά ευθύνη για την πολιτική των υπόλοιπων imc. Παρόλα αυτά, λειτουργικά παραμείναμε στα δίκτυο, διότι εκτιμούμε σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα της δουλειάς που γίνεται, το γεγονός ότι χωρίς τα indymedia πολλά πράγματα δεν θα είχαν μαθευτεί (βλ. συνεισφορά των imc στην αντιπληροφόρηση για την κοινωνική εξέγερση στην Αργεντινή), πολλές δράσεις δεν θα ήταν δυνατές. Βεβαία υπάρχει ακόμα το θέμα της τεχνικής υποστήριξης που παρέχει αυτό το δίκτυο. Από την άλλη, υπάρχουν σίγουρα και ισχυροί συναισθηματικοί λόγοι?. Όπως επίσης τέλος ελπίζαμε, πως κάποια στιγμή θα ερχόταν ο καιρός που θα ξεκινούσε η παραπάνω κουβέντα. Διαφορετικά, γνώμη μας ήταν ότι η πορεία του δικτύου θα είναι η πλήρης αφομοίωση, όπως έχει συμβεί ιστορικά με πολλά ανταγωνιστικά και ελπιδοφόρα στο ξεκίνημά τους εγχειρήματα.

Από την άνοιξη λοιπόν του 2002 έως σήμερα δεν έχουμε καμία ουσιαστική επαφή με αλλά imc. Παρά μόνο, κατά τις διαδηλώσεις ενάντια στη σύνοδο κορυφής της ευρωπαϊκής ένωσης που έγινε στη Θεσσαλονίκη τον Ιούνιο του 2003. Τότε λοιπόν, στείλαμε στις παγκόσμιες mailing lists τις σκέψεις και τις προτάσεις μας για τα χαρακτηριστικά του social independent media center που θα δημιουργούσαμε για τις ανάγκες των διαδηλωτών. Για άλλη μια φορά η ανταπόκριση ήταν μηδενική από το σύνολο της παγκόσμιας κοινότητας των imc, όχι επειδή δεν θα ερχόντουσαν στη Θεσσαλονίκη, αλλά διότι αδιαφορούσαν στο να τοποθετηθούν πάνω στα κομβικά ζητήματα που αναφέρουμε στην προηγούμενη παράγραφο. Κατά τη διάρκεια λοιπόν των ημερών του Ιούνη αφίχθησαν ορισμένα άτομα από διάφορα imc της Ευρώπης. Κανένας δεν ήρθε ως εκπρόσωπος κάποιας συντακτικής συνέλευσης imc, η παρουσία τους ήταν πρωτοβουλιακή, ατομική και χωρίς να επιθυμούν οι ίδιοι να αναλάβουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Στις συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν φάνηκε για άλλη μια φορά η τεράστια απόσταση που μας χωρίζει και απλώς συμφωνήθηκε όλοι να σεβαστούν τις αρχές που έθεσε το imc thessaloniki. Από τότε και έπειτα δεν υπάρχει ουσιαστικά καμιά επαφή με το παγκόσμιο δίκτυο των imc.


ΩΠΑ...

Ρε για κοιτα κατι πραγματα...


Εχει και συνεχεια ομως...



Δήλωση imc argentina



Σε αυτό το σημείο θεωρήσαμε ότι αξίζει να παραθέσουμε μια επιστολή του imc argentina που στάλθηκε στις παγκόσμιες mailing lists των indymedia τον Δεκέμβριο του 2002. Πρόκειται για την απάντηση στη προσφορά υπολογιστών από τον Soros. Βρεγμένα μαλλιά, συνέλευση γειτονιάς, κρύο γάλα, φλεγόμενο λάστιχο, μια γυναικά που αλλάζει τη ζωή της οικογένειάς της, νοσταλγικά μάτια, μια εξέγερση που εκφράζεται. Είμαστε μαζί τους. Απολαύστε την?

"Επιτρέψτε μας να ξεκινήσουμε με μια παρέκβαση, από αυτές που εμείς οι Αργεντίνοι τόσο πολύ απολαμβάνουμε. Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε πως από δω και μπρος, όταν μιλάτε με το Indymedia Αργεντινής, θα πρέπει να ξέρετε πως δε μιλάτε με το Indymedia Αργεντινής. Αυτό ακούγεται περίεργο, αλλά ισχύει- και το ανακάλυψε τις προάλλες ο DJ Soncho. Πιστεύουμε πως ήμασταν οι 10, 20, 30, 50 ή 3 που συναντιόμασταν κάθε τόσο. Πιστεύουμε πως σήμερα ήμασταν εμείς αυτοί που έβρεξαν τα μαλλιά τους για να αντέξουν την έξαψη και να γράψουν αυτές εδώ τις γραμμές. Μα κάποιος μας είπε πως δεν είμαστε αυτά τα πράγματα, και για να γυρίσουμε πίσω στο σύνθημα των Ζαπατίστας: "δεν είμαστε οι εαυτοί μας" ("nosotros no somos nosotros").

Παραδεχόμαστε πως είμαστε μια πέτρα που πέταξε πριν από ένα χρόνο τώρα και προσγειώθηκε στο παράθυρο μιας τράπεζας. Μας πήρε ένα χρόνο σχεδόν για να το ανακαλύψουμε- από το παλιό αξίωμα που λέει πως η συνείδηση βρίσκεται κρυμμένη πίσω από την πραγματικότητα και σπάνια τη φτάνει- αλλά ο DJ μας το αποκάλυψε. Τώρα πλέον ξέρουμε ποιοι είμαστε ή μάλλον καλύτερα ξέρουμε, με επιστημονική σιγουριά, πως δεν είμαστε οι εαυτοί μας.

Μα τι είμαστε αν δεν είμαστε οι εαυτοί μας...

Είμαστε πικετοφορία, οδόφραγμα, φλεγόμενο λάστιχο, καλυμμένο πρόσωπο, σφαίρες που σφυρίζουν στον αέρα, τραπεζαρίες που τα χέρια έχουν γίνει ένα και τα στόματα είναι χιλιάδες... Είμαστε κατάληψη εργοστασίου, μια μηχανή που κάνει θαύματα, που αναπαράγει αγάπη, που επιστρέφει στον άνθρωπο αυτό που του ανήκει... Είμαστε συνέλευση γειτονιάς, μια γυναίκα που αλλάζει τη ζωή της οικογένειάς της, νοσταλγικά μάτια, μια εξέγερση που εκφράζεται;

Λίγο καιρό πριν, κλεισμένοι σε ένα γραφείο (δεν είχε τόση ζέστη όση έχει αυτή τη στιγμή) ζητήσαμε την άδεια τα πάντα να γίνουν μέρος των πάντων και τα πάντα μας έδωσαν την άδεια να γίνουμε μέρος τους. Και εξαφανιστήκαμε. Και μετατραπήκαμε σε όλα τα παραπάνω, χωρίς καν να το συνειδητοποιήσουμε.

Και οι φωνές μας έγιναν βραχνές και μιλήσαμε με άλλες φωνές, και μετά δεν ακούγαμε τίποτα. Τότε ανακαλύψαμε πως μίλαγαν άλλοι. Πως δεν είμαστε οι εαυτοί μας αλλά μιά διαδήλωση, ένα εργοστάσιο, μια συνέλευση. Έτσι έγινε, τόσο απλά, να πάψουμε να μαστε οι εαυτοί μας.

Φανταστείτε λοιπόν πώς, κάθε φορά που θέλαμε να κάνουμε μια συζήτηση και θέλαμε να συζητήσουμε κάτι, πώς οι φωνές μας ανακατεύονταν με τις φωνές των μηχανημάτων που παράγουν, τα συνθήματα των διαδηλωτών, ή τις φωνές της γυναίκας που ετοιμάζει το φαγητό για όλους. Και μια στις τόσες η αστυνομία παρεμβαίνει ή το σκάμε απλά γιατί αντιμετωπίζουμε έξωση.

Έτσι, με βρεγμένα μαλλιά (για να αντέξουμε τη ζέστη του Μπουένος Άιρες) είναι δύσκολο για μας να πούμε ότι έχουμε να πούμε.

Πρώτα απ' όλα, εκτιμάμε πολύ την πρωτοβουλία των συντρόφων μας να φέρουν υπολογιστές στη χώρα μας. Ένας από εμάς τους ποιητές πούλησε τον δικό του απλά και μόνο για να έχει να φάει- και είπε: "Για κάθε υπολογιστή που έπεσε, θ΄ ανθίσουν εκατό!" Εάν συμβεί αυτό, και φτάσουν ντουζίνες υπολογιστές στη χώρα μας, θα ανοίξουμε ένα τμήμα προφητειών στην ιστοσελίδα μας.

Αυτό είπαμε, μα κάποιος μας είπε πως οι υπολογιστές δεν έρχονται μόνοι τους και πως υπάρχουν νόμοι που τους εμποδίζουν από το να πάρουν απλά ένα αεροπλάνο και να ρθουν, όπως πολλοί φίλοι και φίλες κάνουν αυτές τις μέρες (με την ευκαιρία, γι αυτούς/ες που έρχονται: ο nikito θέλει ένα μπουκάλι ουίσκι εισαγωγής, ο torniyo ένα χοτ-ντογκ και τους/τις υπόλοιπους/ες θα μας ενδιέφερε ένα φαλάφελ).

Παρ όλα αυτά, κάποιος είπε πως θα έβαζαν όλους τους υπολογιστές σε ένα κοντέινερ και θα τους έστελναν με ένα καράβι που θα φτάσει εδώ κάποια μέρα.

Θέλουμε να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας για το καθεστώς κάτω από το οποίο θα μας έρθουν οι υπολογιστές. Είχαμε μια καυτή συζήτηση γι αυτό το θέμα όταν μάθαμε πως ο Soros, μέσω του Tactical Media Fund, θα ήταν αυτός που θα έβαζε τα λεφτά για να μπορέσουν οι υπολογιστές -τους οποίους τόσοι από εμάς είχαν ονειρευτεί- να πακεταριστούν και να μας σταλούν. Υπήρξε μια στιγμιαία σύγχυση: Κάποιος νόμιζε ότι το Soros ήταν εταιρία ρούχων και κάποιος άλλος είπε πως αν καπνίζει μαριχουάνα, θα πρέπει να είναι εντάξει τύπος.

Η διευκρίνηση της κατάστασης μας ήρθε από τη γη (συγκεκριμένα τη Παταγωνία, από την οποία ο Soros αγόρασε σχεδόν τη μισή) και τα γελάδια (θα ξέρετε πως είμαστε μια χώρα γελαδιών και ο Soros έχει περίπου 85,000 κεφάλια).

Είχαμε μια απίστευτη συζήτηση! Όλα τα γελάδια μαζί, όλοι οι κόκκοι της γης και όλος ο αέρας της Παταγωνίας έκλαψαν μονομιάς, καθώς θυμήθηκαν τους δέκα Βολιβιανούς αδερφούς μας που πέθαναν χτίζοντας εμπορικά κέντρα στην Αργεντινή, ιδιοκτησίας του αριστεριστή Soros, γιατί εξαναγκάστηκαν να δουλέψουν υπό συνθήκες απόλυτα παράνομες.

Τέλος πάντων, δε πρόκειται να σας απασχολήσουμε άλλο με μια βαρετή συζήτηση γεμάτη με μασήματα βολβών και κοπριές αγελάδων, και κατά τη διάρκεια της οποίας ένα τμήμα της κολλεκτίβας μας αποφάσισε να αφοσιωθεί στην κατανάλωση κρύου γάλατος (ώστε να βάλει έτσι ένα τέρμα σε αυτή τη ζέστη). Ας μη πούμε τίποτα παραπάνω από αυτό: Μας ήρθαν φωνές από τη Ρωσία, από όλη τη Νοτιοανατολική Ασία και με μια ανυπόφορη μπόχα από τη Λατινική Αμερική, λέγοντάς μας απλά: "Οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτόν τον Soros είναι λάθος".

Η συνάντηση έληξε με τον DJ να ανακαλύπτει αυτό που είπαμε προηγουμένως: Πως δεν είμαστε οι εαυτοί μας και πως πάνω απ' όλα δε μπορούμε να δείξουμε ασέβεια προς τους εαυτούς μας με το να λερώσουμε τα χέρια μας με λεφτά βαμμένα με το ίδιο μας το αίμα και τον ιδρώτα. Ένα κίνημα που στάθηκε ενάντιο στο σύστημα για χρόνια δε θα τελειώσει, -ούτε καν κατά λάθος- δε θα παραδοθεί με αντάλλαγμα τα ψίχουλα που αυτό το σύστημα του προσφέρει.

Έτσι, ταπεινά σας προσφέρουμε τις παρακάτω σκέψεις:

Πως δεν είμαστε οι εαυτοί μας και δεν έχουμε το δικαίωμα να εκθέσουμε σε κίνδυνο τη φήμη, την ασφάλεια, την ειλικρίνεια και την αξιοπιστία του δικτύου με το να δεχτούμε χρήματα από ένα εγκληματικό παράδειγμα διεφθαρμένου ανθρώπου, όπως ο Soros. Θα δεχόμασταν λεφτά μόνο αν μας έφταναν σε ένα φάκελο που στο όνομα του αποστολέα θα γραφε Ντουρούτι, στη περίπτωση που χει αφήσει πουθενά συγγενείς του να ληστεύουν ακόμη τράπεζες.

Ότι προτείνουμε οι υπολογιστές να ταξιδέψουν με λεφτά αλληλέγγυων, με λεφτά που έχουν αποκτηθεί με δίκαιο τρόπο (που για μας σημαίνει λεφτά που ειλικρινείς άνθρωποι κέρδισαν με τη δουλειά τους, είτε είναι ένα είτε χίλια δολάρια) και που μπήκαν στο κουτί χωρίς τίποτα κλωστές δεμένες επάνω τους: Λεφτά από φίλους και φίλες, ανθρώπους άγνωστους που δε τους ενδιαφέρει να μάθουμε το όνομά τους.

Ή λεφτά που είναι απόρροια απαλλοτρίωσης.

Προτείνουμε γι αυτό να σχηματιστεί μια καμπάνια αλληλεγγύης, δημόσια και διάφανη, χρησιμοποιώντας ίσως το paypal του SF-IMC, εάν αυτοί δεν έχουν κάποιο πρόβλημα με αυτό. Μπορούμε να δώσουμε υλικό για πάρτυ, προβολές και εκθέσεις φωτογραφίας: μπορούμε να συνεισφέρουμε 5000 φωτογραφίες που τραβήχτηκαν τον τελευταίο χρόνο καθώς και μερικές ντουζίνες βίντεο.

-Ότι εάν είναι να περιμένουμε λίγο περισσότερο για να διαφυλάξουμε την τιμή μας, είμαστε διατεθειμένοι να το κάνουμε.

-Ότι όταν σταλούν οι υπολογιστές, θα πρέπει να περιλαμβάνουν και μερικές ταινίες με τον Bruce

Lee: ποτέ δε καταλάβαμε αν ήταν ασιάτης ή γκρίνγκο.

Σε ένα πιο γενικό επίπεδο, έχουμε να πούμε τα εξής:

-Από τη δική μας οπτική γωνία, ο μόνος βιώσιμος μακροπρόθεσμος στόχος είναι η ανάπτυξη του δικτύου. Η πρόταση του Ηλία από την Ελλάδα το πραγματεύεται αυτό. Το ζήτημα των θεμελίων έχει ήδη πάει καλά, ίσως υπερβολικά καλά. Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να αποδεχτούμε δάνεια, επιδοτήσεις, ή υποθετικά δώρα χωρίς αντάλλαγμα από κανενός είδους καπιταλιστικό ίδρυμα. Ούτε καν προσκλήσεις σε γεύμα. Ή οτιδήποτε άλλο που να μας φέρνει κοντά σ' αυτούς.

-Από δω και πέρα, τα πρότζεκτ των Indymedia θα πρέπει να παίρνουν υπ' όψιν τη γνώμη αυτών για τους οποίους προορίζονται τα χρήματα. Για παράδειγμα, στη δική μας περίπτωση δε πιστεύουμε πως είναι απαραίτητο αυτή τη στιγμή να ξοδευτούν λεφτά για τεχνικά workshops, επειδή γι αυτό έχουμε ένα Γάλλο τεχνικό, έναν Ιταλό, και έναν άλλο που λέει ότι είναι Αργεντίνος.

-Με σεβασμό και εγκάρδια ζητάμε από τους συντρόφους που χρηματοδότησαν το TMF να μη μιλάνε εκ μέρους του Ιndymedia με κυρίους όπως ο Soros ή άλλους/ες από τους συνεργάτες και τις συνεργάτιδές του στη δουλειά του να κυριαρχείς επάνω στον κόσμο. Ούτε να ζητάνε λεφτά από ιδρύματα για πρότζεκτ των Indymedia, από τη στιγμή που (και εφόσον όλοι μας συμφωνούμε σε αυτό) δε θέλουμε να έχουμε καμία σχέση με τέτοιου είδους ιδρύματα.

-Να βάλουμε σε εφαρμογή πρότζεκτ που δίνουν στα Indymedia του Τρίτου Κόσμου το είδος της ενίσχυσης που θέλουν, όπως: photo show, βίντεο, πάρτυ, ρεσιτάλ, πωλήσεις σάντουιτς, διεξαγωγή λαθρεμπορίου κτλ...

Αυτά για τώρα. Πολλές φωνές απομένει να ακουστούν ή να πληκτρολογηθούν, μα δε θέλουμε να παρασυρθούμε και να γράψουμε βιβλίο γιατί έχει πολλή ζέστη και γιατί ούτως ή άλλως αν γράψουμε για πολύ ακόμα το mail μας θα στοιβαχτεί κάπου χωρίς να διαβαστεί.

Χαιρετισμούς σε όλους και όλες.

Η συντακτική κολλεκτίβα των γελαδιών, της γης, των εργατών, των εργατριών, των συνόδων, των διαδηλωτών, των διαδηλωτριών, του αέρα και της φωτιάς του Indymedia Αργεντινής."

ΩΠΑ ΩΠΑ...

Soros...τον εχεται ακουστα τον κυριο;



Ας μην αφησουμε ΚΑΝΕΝΑΝ να καπελωσει την αναγκη των ανθρωπων για δικαιο και ελευθερια. Καμια καθοδηγηση απο κανενα παγκοσμιο δικτυο δε μπορει να εξυπηρετησει τα συμφεροντα της ανθρωποτητας.
Στους δρομους αυτες τις μερες βγηκε ενα ετεροκλητο πληθος. Αυτο που κραταμε ομως ειναι η κραυγη της νεας γενιας. Η ελπιδα που εχει μεσα της, η φωνη της, το σθενος και η αποφασιστικοτητα της.
Η τυφλη οργη καποιων μπορει να ειναι και υποκινουμενη και καλιεργησημη απο λογης λογης βρυκολακες, το αιτημα των παιδιων ομως ειναι η σωτηρια. Εαν κρατησουμε αυτο τοτε θα μπορεσουμε να υπερασπιστουμε τις ζωες μας και απο τους τωρινους εκμεταλευτες και απο τους επιδοξους αντικαταστατες τους. Οι οποιοι ως ικανοτεροι και πιο δυνατοι θα ειναι και ποιο καταπιεστικοι και αυθεντικοι cowboys...

buzz it!

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008


Ως ποτε θα σκυβεις...

buzz it!

Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΛΗΓΕΙ ΣΤΙΣ 12 ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΤΗΣ 24ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ -

Ανακοινωση της καταληψης του πολυτεχνειου

Από τις πρώτες στιγμές μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Ε. Κορκονέα στις 6 Δεκέμβρη και το ξέσπασμα των πρώτων συγκρούσεων στους δρόμους των Εξαρχείων, καταλαμβάνεται το Πολυτεχνείο και μετατρέπεται σε εστία για την εκδήλωση της κοινωνικής οργής. Αποτελώντας έναν χώρο ιστορικά και συμβολικά καταγεγραμμένο στη ζωντανή μνήμη των εξεγερμένων και μεγάλου κομματιού της κοινωνίας ως σημείο αναφοράς του αγώνα ενάντια στην Εξουσία, τόσο στους καιρούς της δικτατορίας όσο και της μεταπολίτευσης και της σύγχρονης ολοκληρωτικής δημοκρατίας, στο Πολυτεχνείο συσπειρώνονται αυθόρμητα, πολλές εκατοντάδες ανθρώπων: συντρόφων, νεολαίων και εργαζομένων, ανέργων, μαθητών, μεταναστών, φοιτητών…
Οι οδομαχίες που ξεκινούν με τις δυνάμεις καταστολής, τα πύρινα οδοφράγματα που στήνονται στους γύρω δρόμους γίνονται η σπίθα μιας εξέγερσης που εξαπλώνεται με αυθόρμητες πορείες στην πόλη, την κατάληψη της ΑΣΟΕΕ και της Νομικής, τις επιθέσεις σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους στο κέντρο και γειτονιές της Αθήνας και στις περισσότερες πόλεις της χώρας. Τις επόμενες μέρες, με συγκρουσιακές διαδηλώσεις που συνοδεύονται από επιθέσεις σε τράπεζες, υπουργεία και πολυκαταστήματα, με καταλήψεις σχολείων και δημοσίων κτιρίων, πολιορκίες και επιθέσεις νεολαίων σε αστυνομικά τμήματα, στις διμοιρίες που φρουρούν τις φυλακές Κορυδαλλού και στη Βουλή, γενικεύεται η εξέγερση. Η εξέγερση που ξέσπασε με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και πυροδοτήθηκε από την άμεση αντίδραση εκατοντάδων συντρόφων στην δολοφονική βία του κράτους, φτάνοντας να εμπνεύσει δυναμικές κινήσεις αλληλεγγύης πέρα από τα σύνορα, σε όλο τον κόσμο.
Αυτή η εξέγερση που σοβούσε μέσα στις συνθήκες της γενικευμένης επίθεσης του κράτους και των αφεντικών στην κοινωνία, στον καθημερινό θάνατο της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας που επιφυλάσσουν για τους καταπιεσμένους οι εντεινόμενοι αποκλεισμοί, η φτώχεια, η εκμετάλλευση, η καταστολή και ο έλεγχος. Αυτή η εξέγερση που ``προετοιμαζόταν`` επίμονα, ακόμα και στους πιο σκοτεινούς καιρούς κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας, μέσα από κάθε μικρή ή μεγάλη χειρονομία αντίστασης στα κυρίαρχα προτάγματα της υποταγής και της παραίτησης, κρατώντας ανοιχτό το δρόμο για τη συνάντηση πολλών περισσότερων στους δρόμους της εξέγερσης, όπως τελικά συνέβη.
Μέσα σε αυτή την εκρηκτική κοινωνική πραγματικότητα, το κατειλημμένο Πολυτεχνείο λειτούργησε ως σημείο της κατά μέτωπο αντιπαράθεσης με το κράτος, σε όλες τις μορφές και με όλα τα δυνατά μέσα, μέσα από αλλεπάλληλα συγκρουσιακά γεγονότα που πυρπολούν την τάξη και την ασφάλεια των αφεντικών και θρυμματίζουν την πλαστή εικόνα της συναίνεσης στους δολοφονικούς σχεδιασμούς τους. Λειτούργησε ως χώρος συνάντησης και ζύμωσης ανάμεσα σε εξεγερμένα πολιτικά και κοινωνικά υποκείμενα μέσα από τις συνελεύσεις του και την καθημερινή παρουσία ενός πλήθους εξεγερμένων στην κατάληψη, ως χώρος αντιπληροφόρησης μέσα από κείμενα και αφίσες, με τη λειτουργία ιστοσελίδας, ραδιοφωνικού σταθμού και μικροφωνικής. Αλλά και ως χώρος για την ανάληψη πρωτοβουλιών αντίστασης, όπως το κάλεσμα της συνέλευσης του Πολυτεχνείου για παγκόσμια ημέρα δράσης στις 20 Δεκέμβρη –μία κίνηση που είχε σαν αποτέλεσμα συντονισμένες κινητοποιήσεις σε περισσότερες από 50 πόλεις του εξωτερικού, και στο πλαίσιο της οποίας η κατάληψη του Πολυτεχνείου κάλεσε συγκέντρωση στον τόπο δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου-, η διοργάνωση συναυλίας αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης στους αιχμαλώτους της εξέγερσης, στις 22 Δεκέμβρη στο χώρο της κατάληψης, το κάλεσμα στην πορεία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες, η οποία είχε καλεστεί στις 24 Δεκέμβρη από συντρόφους-ισσες μετά από ανοιχτή συνέλευση στο κατειλημμένο κτήριο της ΓΣΕΕ
Ως σταθερό σημείο, για 18 ημέρες, της εξέγερσης που πλάτιασε, το κατειλημμένο Πολυτεχνείο αποτέλεσε ένα διαρκές κάλεσμα ανυποταξίας προς τους αντισεκόμενους όλου του κόσμου και ένα διαρκές νεύμα αλληλεγγύης προς τους αιχμαλώτους που μέσα από αυτό τον αγώνα βρέθηκαν στα χέρια του κράτους. Έγινε ένα κύτταρο για τη διάχυση των προταγμάτων της αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων, της αυτοοργάνωσής τους και της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης με στόχο τον κόσμο της εξουσίας, τους μηχανισμούς και τα σύμβολά του. Προταγμάτων που διαμόρφωσαν το έδαφος για τη συνάντηση των κολασμένων στους δρόμους της εξέγερσης, που όπλισαν τις συνειδήσεις, και που, ίσως για πρώτη φορά, έγιναν σε τόσο μεγάλο βαθμό οικειοποιήσιμα από πλήθος εκμεταλλευόμενων ανθρώπων, διαφορετικών ηλικιών και εθνικοτήτων, με τους οποίους αναρχικοί και αντιεξουσιαστές μοιραστήκαμε τα ίδια συνθήματα απέναντι στην αστυνομία, τον ίδιο λόγο, τις ίδιες πρακτικές, την ίδια οργή απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας, και πολλές φορές το ίδιο όραμα για έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
Γι` αυτό το λόγο, η καταστολή δεν εκφράστηκε μόνο με την ωμή βία, τους ξυλοδαρμούς, τις συλλήψεις και τις προφυλακίσεις διαδηλωτών, αλλά και με μία σφοδρή ιδεολογική επίθεση από το σύνολο του πολιτικού συστήματος –που είδε τα θεμέλιά του να τρίζουν όταν η καταστολή, στην οποία βασίζεται, όχι μόνο δεν στάθηκε ικανή να συγκρατήσει το κύμα της εξέγερσης αλλά έγινε η αιτία που το πυροδότησε. Μια επίθεση με επιλεκτική στόχευση στους αναρχικούς, ως πολιτικό και αδιαμοσολάβητο κομμάτι των εξεγερμένων, ακριβώς εξαιτίας της απήχησης της δράσης και του λόγου τους, και της επικινδυνότητας που έχει για το κράτος η συνάντησή τους με ένα πλήθος καταπιεσμένων. Σ`αυτό το πλαίσιο, υπήρξε υστερική προσπάθεια διαχωρισμού των εξεγερμένων σε ``καλούς μαθητές`` από τη μία ``κουκουλοφόρους`` ή ``μετανάστες-πλιατσικολόγους`` από την άλλη, μαζί με τα γνωστά παραμύθια περί προβοκατόρων, ώστε να χειραγωγηθεί η οργή για την κρατική δολοφονία, να εκτονωθεί η κοινωνική έκρηξη, να εγκληματοποιηθούν, να απομονωθούν και να χτυπηθούν τα σταθερά σημεία αναφοράς της εξέγερσης. [Πρόκειται εξ`άλλου για την ίδια ρητορική που όπλισε το χέρι του δολοφόνου Ε. Κορκονέα, η οποία αναγνωρίζει συγκεκριμένους πολιτικούς-κοινωνικούς χώρους και ανθρώπους ως ``εσωτερικό εχθρό`` πάνω στον οποίο θα πρέπει να εξαντληθεί η κρατική βία.]
Σ`αυτή την προσπάθεια από μεριάς του κράτους εντάχθηκε και η συνεχής στοχοποίηση και συκοφάντηση της κατάληψης του Πολυτεχνείου, μέσα από συνεχείς δηλώσεις πολιτικών και τη λασπολογία των ΜΜΕ, και η οποία έφτασε μέχρι την άρση του ασύλου και την απειλή εισβολής της αστυνομίας, παρακάμπτοντας τις πανεπιστημιακές αρχές, μετά τις πολύωρες συγκρούσεις του Σαββάτου 20 Δεκέμβρη, με στόχο να καταπνίξουν την εξέγερση χτυπώντας έναν από τους χώρους από όπου ξεκίνησε. Σχεδιασμοί που ανατράπηκαν από την άρνηση των καταληψιών να υπακούσουν σε οποιοδήποτε τελεσίγραφο, την αποφασιστικότητά τους να υπερασπιστούν αυτόν τον πολιτικό και κοινωνικό χώρο–κομμάτι της εξέγερσης, το ανοιχτό κάλεσμά τους σε συσπείρωση στο χώρο του Πολυτεχνείου και τη διεξαγωγή της προγραμματισμένης συναυλίας αλληλεγγύης στους κρατούμενους στις 22/12 που συγκέντρωσε πλήθος αγωνιζόμενων στο χώρο της κατάληψης. Οι απειλές για εισβολή επανήλθαν εντονότερες αυτή τη φορά στις 23 Δεκέμβρη, όταν ενώ διεξαγόταν η συνέλευση της κατάληψης με θέμα την ολοκλήρωση του εγχειρήματος, μεταφέρθηκε από πολιτικούς και πανεπιστημιακούς παράγοντες η απαίτηση του υπουργείου Εσωτερικών για άμεση αποχώρηση των καταληψιών από το χώρο, αλλιώς θα γινόταν εισβολή της αστυνομίας. Η απάντηση των καταληψιών ήταν ότι το Πολυτεχνείο δεν ανήκει ούτε στο υπουργείο ούτε στην αστυνομία για να τους το παραδώσουν, αλλά στους αγωνιζόμενους που αποφασίζουν μόνο με κινηματικά κριτήρια και δεν δέχονται εκβιασμούς και τελεσίγραφα από τους δολοφόνους. Έτσι η κατάληψη παρατάθηκε για μια ακόμη ημέρα, καλώντας παράλληλα στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στο Μοναστηράκι σε αλληλεγγύη με τους συλληφθέντες.
Καμία κατασταλτική μεθόδευση, καμία ιδεολογική επίθεση δεν στάθηκε και δεν θα σταθεί ικανή να εκβιάσει την επιστροφή στην ``ομαλότητα``, να επιβάλει την κοινωνική και ταξική ειρήνη. Τίποτα δεν είναι πια το ίδιο! Το ξεπέρασμα του φόβου, της εξατομίκευσης και των κυρίαρχων διαχωρισμών ανάμεσα στους καταπιεσμένους οδήγησαν χιλιάδες νεολαίους, άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, μετανάστες και πρόσφυγες, άνεργους και εργάτες να σταθούν πλάι-πλάι στους δρόμους και τα οδοφράγματα ενάντια στους δυνάστες της ζωής, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας όλων μας. Και αυτή είναι μια πραγματικότητα που μέσα από τις φλόγες φωτίζει το μέλλον της εξέγερσης, την όξυνση και το βάθεμά της, μέχρι την καθολική ανατροπή του κόσμου των αφεντικών.
Γιατί φωνάξαμε με όλους τους τρόπους ότι αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη, του Μιχάλη Καλτεζά, του Κάρλο Τζουλιάνι, του Χριστόφορου Μαρίνου, του Μιχάλη Πρέκα, της Μαρίας Κουλούρη και όλων των συντρόφων που δολοφονήθηκαν από τους ένστολους φονιάδες του κράτους, δεν είναι όμως μέρες που ανήκουν στο θάνατο αλλά στη ΖΩΗ! Στη ζωή που αναπνέει στους αγώνες, στα οδοφράγματα, στην εξέγερση που συνεχίζεται.

Ολοκληρώνοντας μετά από 18 ημέρες την κατάληψη του Πολυτεχνείου, στέλνουμε τους πιο θερμούς χαιρετισμούς αλληλεγγύης σε όλες και όλους που με τον τρόπο τους έγιναν κομμάτια αυτής της εξέγερσης, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της Νότιας και της Βόρειας Αμερικής, της Ασίας και στην Αυστραλία. Σε όλους αυτούς που συναντηθήκαμε και θα παραμείνουμε μαζί, αγωνιζόμενοι για την απελευθέρωση των κρατούμενων της εξέγερσης, αλλά και για τη συνέχισή της μέχρι την κοινωνική απελευθέρωση. Για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά και δούλους, αστυνομίες και στρατούς, φυλακές και σύνορα.

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ – ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ!
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

Καλούμε στην ανοιχτή συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί
το Σάββατο 27 Δεκέμβρη, στις 4μμ στο Πολυτεχνείο, για την οργάνωση της αλληλεγγύης στους συλληφθέντες η οποία έχει καλεστεί από συντρόφους-ισσες
συνέλευσης που έγινε στην κατειλημμένη ΓΣΕΕ

Κατάληψη Πολυτεχνείου
24/12/08

ΥΓ. Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΘΑ ΛΗΞΕΙ ΣΤΙΣ 12 ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ
ΤΗΣ 24ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ

buzz it!

Σε λιγο θα κτισουν και τον Παρθενωνα στο βωμο της "Δημοκρατιας" και του "Εκσυγχρονισμου"

Αναρτηθηκε στο indy.gr


Με απόλυτη πλειοψηφία, το ΚΑΣ ανέτρεψε την προηγούμενη απόφασή του και επέτρεψε στην τεράστια μονάδα παραγωγής ενέργειας της ENELCO, να βεβηλώσει τον ιερό χώρο της Χαιρώνειας και να τον μετατρέψει σε βιομηχανική ζώνη.

Παρά τον αιφνιδιασμό που επιχειρήθηκε απο τον Υπουργό κ.Μ. Λιάππη, ο οποίος πέντε μήνες μετά την προηγούμενη αρνητική απόφαση του ΚΑΣ ανέπεμψε το θέμα το βράδυ της περασμένης Παρασκευής για εχθές παραμονές Χριστουγέννων και 3 το μεσημέρι, η τοπική κοινωνία ήταν όλη εκεί.
Δεκάδες ενεργοί πολίτες απο την Δαύλεια, τη Χαιρώνεια και τη Συμπαράταξη Βοιωτών έδωσαν το παρόν. Παρόντες επίσης: ο Δήμαρχος και δημοτικοί σύμβουλοι της Χαιρώνειας, η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Δαύλειας (ο Δήμαρχος ήταν εκτός Ελλάδος) και δημοτικοί σύμβουλοι όλων των παρατάξεων, ο Νομάρχης Βοιωτίας, Νομαρχιακοί Σύμβουλοι απο την πλει0ψηφία και τη μείζονα μειοψηφία, ο βουλευτής Βοιωτίας Β.Τόγιας, η βουλευτής Α.Φιλίνη.

Παρόν και ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων με δελτίο τύπου στο οποίο εκφράζουν την κατηγορηματική αντίθεσή τους στην κατασκευή της μονάδας στη Χαιρώνεια.

Δυστυχώς αυτή τη φορά δεν είμασταν μόνο εμείς. Η ENELCO, έφερε σε ενίσχυση των "επιχειρημάτων" της, αρκετούς "αγανακτισμένους". Οι περισσότεροι ήταν άγνωστοι και δήλωσαν μη Βοιωτοί όταν τους ρωτήσαμε, κάποιοι λίγοι ήταν απο το Κυριάκι και τη Λιβαδειά. Επίσης έφερε τον κ. Παναγιώτη Αγνιάδη, πρόεδρο του ΕΒΕ Βοιωτίας που δήλωσε ότι εκπροσωπεί ολόκληρο τον επιχειρηματικό κόσμο του νομού, δημοτικό σύμβουλο της αντιπολίτευσης του Δήμου Αμφίκλειας και τον κ. Νικόλαο Στάμο τέως Νομάρχη, στο ρόλο του πολίτη.

Η ακρόαση απο το ΚΑΣ των δύο "ομάδων" έγινε ξεχωριστά. Οι πρώτοι που πήραν το λόγο ζήτησαν αναβολή της υπόθεσης δεδομένου ότι κανείς και πολύ περισσότερο οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου (η Εφορεία Θηβών και η ΔΙΠΚΑ) δεν είχαν χρόνο να μελετήσουν το φάκελο και να διατυπώσουν απόψεις. Επίσης τονίστηκε ότι κανένα νέο στοιχείο δεν προσκομίζεται ουσιαστικά αφού η μείωση του όγκου και της επιφάνειας των εγκαταστάσεων που πρότεινε η ENELCO, είχαν ήδη συζητηθεί και απορριφθεί στην προηγούμενη συνεδρίαση. Το αίτημα δεν έγινε δεκτό και η διαδικασία που ακολούθησε είχε ως αποτέλεσμα το ΚΑΣ να ανατρέψει την προηγούμενη απόφασή.

Κατόπιν αυτής της εξέλιξης αφιερώνουμε στον κόσμο που συμμετείχε στη χθεσινή διαδικασία τους στίχους του Καβάφη:

Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες, δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία,
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι,
κι ότανείναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

buzz it!

Το κείμενο του Ριζοσπάστη για τα γεγονότα στη Γαλλία

Οι «άθλιοι» των Παρισίων ζωντάνεψαν; Ενα πλήθος στερημένων ανθρώπων εξεγείρεται. Παστωμένοι σε περιφερειακά «γκέτο», με έκδηλα υποβαθμισμένη την κοινωνική και προσωπική τους ζωή επιζητούν να στρέψουν την προσοχή της κοινωνίας πάνω τους. Η πράξη τους τυφλή χωρίς ενιαία εσωτερική οργάνωση και πολιτικό προγραμματισμό μοιάζει περισσότερο με μια ομοβροντία κανονιών που σκάει στον αέρα δίχως ουσιαστικές συνέπειες. Είναι η γνωστή στην Ιστορία δύναμη του «τυφλού» και του «αυθόρμητου» που τινάζει το καπάκι και διαχέεται στην ατμόσφαιρα σαν άκακος ατμός.

Από την άποψη της ιστορικής κλίμακας, η τυφλή εξέγερση των «αθλίων» προϋποθέτει και εκφράζει την οπισθοδρόμηση του εργατολαϊκού κινήματος. Η τυφλή δυναμική του δείχνει να ξεχνά ότι μετά τη Γαλλική Επανάσταση του 1789 και την άλωση της Βαστίλλης ήρθε η Παρισινή Κομμούνα του 1871, για να τους απελευθερώσει από τα νέα δεσμά της καπιταλιστικής δουλείας.

Σήμερα μια νέα γενιά των Παρισινών «αθλίων», δισέγγονα των έγχρωμων θυμάτων της γαλλικής αποικιοκρατίας από τη Μαύρη κυρίως Ηπειρο, εξεγείρεται ζητώντας ισότιμο δικαίωμα στη ζωή και την αξιοπρέπεια. Τρίτη και τέταρτη γενιά Γάλλων με αφρικανική ρίζα, γαλουχημένων στο πνεύμα της γαλλικής κοινωνίας και της εκπαίδευσης απαιτούν με εκκωφαντικό τρόπο το αυτονόητο «Δικαίωμα του Ανθρώπου» της γαλλικής αστικής επανάστασης. Ομως γίνεται φανερό, για μια ακόμη φορά ότι η γαλλική μεγαλο-αστική τάξη είναι έτοιμη να πνίξει στο αίμα τους νέους «αβράκωτους», όπως τότε που συμμάχησε στην επαναφορά των «ευγενών» στο Παρίσι με την εξαγορά των τίτλων ευγενείας χρεοκοπημένων κανακάρηδων και την υιοθέτηση του τρόπου ζωής τους ως η νέα ευγενής τάξη. Η τωρινή όμως εξέγερση «αθλίων» μαζών δεν ήρθε για να φύγει υπό τις τυμπανοκρουσίες ευγενών πρακτόρων.

Η παρουσία της στην καρδιά της επαναστατικής Ιστορίας της Ευρώπης δείχνει ανάγλυφα το κενό της απουσίας του οργανωμένου επαναστατικού προλεταριάτου. Δείχνει την αδυναμία της επαναστατικής προλεταριακής συνείδησης να αφουγκραστεί, να πιάσει και να ταυτιστεί με τη διαλεκτική ανάπτυξη της επαναστατικής προόδου. Δείχνει ότι η απουσία του επαναστατικού προλεταριάτου σε μαζική κλίμακα δε βοηθά στην αφύπνιση της επαναστατικής διανόησης στερώντας του την ολική, καθολική διαμόρφωση των πολιτικών προϋποθέσεων για ένα νέο τελικό «άλμα στον ουρανό».

Ομως, η εξέγερση των «αθλίων» της Γαλλίας φώτισε και μια άλλη άκρως ενδιαφέρουσα πλευρά. Είναι αυτή της γερασμένης σοσιαλδημοκρατίας που μαζί με τους νεο-αριστερούς σοσιαλδημοκράτες φούσκωσαν τα μυαλά του εργαζόμενου λαού με τον πεπιεσμένο αέρα της ευρωενωσίτικης καπιταλιστικής ανάπτυξης. Οι ατυχήσαντες «αριστεροί» δεν κατανοούν τα υπόγεια ρεύματα των κοινωνικών ομάδων, στρωμάτων και τάξεων που στη διαρκή τους σύγκρουση διαμορφώνουν το εκρηκτικό πεδίο της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Χωμένοι στο απέραντο λαβύρινθο της Ευρω-ενωσίτικης γραφειοκρατίας ψάχνουν να βρουν τις συνταγές εκείνες που θα τιθασεύσουν τις τυφλές ακόμη επαναστατικές δυνάμεις.

Για μια ακόμη φορά, η σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία αποκαλύπτει μέσα από τα περιπετειώδη γυρίσματά της ότι ο καπιταλισμός ως μορφή οργάνωσης της κοινωνίας και το κεφάλαιο ως οικονομική του δύναμη είναι «τυμπανιαίο πτώμα» εκτεθειμένο σε κοινή θέα να δηλητηριάζει την ατμόσφαιρα. Το ιστορικό ζητούμενο εξακολουθεί να είναι η σύμπραξη ενός σφριγηλού μαζικού επαναστατικού προλεταριάτου με την επαναστατική διανόηση στο ρόλο του νεκροθάφτη της παλιάς και ταυτόχρονα του ανορθωτή της νέας κοινωνίας.


Οταν κατι ειναι μακρια το κκε ειναι αρογος της εξεγερσης. Οταν κλονιζεται η ησυχια του συμπαρατασεται με το κρατος.


Το Πολυτεχνείο δεν ήτανε γιορτή, κνίτες μη χαιρόσαστε δεν ήσασταν εκεί

buzz it!

Μήνυμα από τους αιχμαλώτους της εξέγερσης που βρίσκονται στις φυλακές Κορυδαλλού 24 Δεκέμβρη 2008

Για άλλη μια φορά το κράτος διαφθοράς και ασυδοσίας, βλέποντας τις καρέκλες του να τρίζουν και την οργή του κόσμου να ξεχειλίζει με αφορμή την δολοφονία του Αλέξη και πολλές ακόμα αιτίες, με συνοπτικές προαποφασισμένες διαδικασίες και ψευδείς καταθέσεις μπάτσων, προφυλάκισε κόσμο με καρμπόν κατηγορίες προσπαθώντας να καταστείλει την λαϊκή οργή. Για να αναφέρουμε ένα ενδεικτικό παράδειγμα αυτής της κατάστασης, μετά τον ανακριτή και πριν ανακοινωθεί η απόφαση προφυλάκισης ακούσαμε στο διάδρομο τους μπάτσους να λένε "Φέρτε τη κλούβα να τους πάρουμε γρήγορα". Προφανώς η πολιτική απόφαση της προφυλάκισης είχε ήδη παρθεί πολύ νωρίτερα. Εκτός από την καταστολή χρησιμοποιήθηκαν και τα Μ.Μ.Ε. για να στρέψουν την κοινή γνώμη εναντίον κάθεμορφής αγώνα, πόσο μάλλον ενός τέτοιου αγώνα που πήρε διαστάσεις εξέγερσης. Εμείς οι κρατούμενοι στο κατ'ευφημισμό "σωφρονιστικό κατάστημα" Κορυδαλλού νιώθουμε την ανάγκη να εκφράσουμε ότι μπορεί τα κορμιά μας να είναι φυλακισμένα αλλά ο νους και η ψυχή μας είναι στον αγώνα που συνεχίζεται έξω. Αποστόλης Κυριακόπουλος και άλλοι προφυλακισμένοι για τα εξεγερσιακά γεγονότα του Δεκέμβρη Α' Πτέρυγα Κορυδαλλού 24 Δεκέμβρη 2008

buzz it!

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

Η πραγματικη ρηση του Ισοκρατη περι "αυτοκαταστρεφομενης δημοκρατιας"

Πολυς λογος γινεται τελευταια περι ενος κειμενου του Ισοκρατη σχετικα με τον εκφυλισμο της δημοκρατιας. Η κουτοπονηρη πραξη τους να χρησιμοποιησουν ενα αποσπασμα του ολου κειμενου αποδυκνειει την ισχυη του συνολου αυτου.
Η χυδαιοτητα των διαφορων δημοσιογραφων που αναπαραγουν ψευδη προκειμενου να θεσμοθετησουν τα συμφεροντα τους δεν αφηνει απροσβλητους ακομα και αυτους χαρις στους οποιους τολμουν να μιλουν στο ονομα της ελευθεριας.



Οριστε λοιπον ΟΛΟΚΛΗΡΟ το κειμενο του Ισοκρατη μεταφρασμενο στο συνολο του.

"Καίτοι πῶς χρὴ ταύτην τὴν πολιτείαν ἐπαινεῖν ἢ στέργειν τὴν τοσούτων μὲν κακῶν αἰτίαν πρότερον γενομένην, νῦν δὲ καθ’ ἕκαστον τὸν ἐνιαυτὸν ἐπὶ τὸ χεῖρον φερομένην; πῶς δ’ οὐ χρὴ δεδιέναι μὴ τοιαύτης ἐπιδόσεως γιγνομένης τελευτῶντες εἰς τραχύτερα πράγματα τῶν τότε γενομένων ἐξοκείλωμεν;
Οἱ γὰρ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστράφησαν πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ’ ἣ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ’ ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ’ ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν.
Μέγιστον δ’ αὐτοῖς συνεβάλετο πρὸς τὸ καλῶς οἰκεῖν τὴν πόλιν, ὅτι δυοῖν ἰσοτήτοιν νομιζομέναιν εἶναι, καὶ τῆς μὲν ταὐτὸν ἅπασιν ἀπονεμούσης, τῆς δὲ τὸ προσῆκον ἑκάστοις, οὐκ ἠγνόουν τὴν χρησιμωτέραν, ἀλλὰ τὴν μὲν τῶν αὐτῶν ἀξιοῦσαν τοὺς χρηστοὺς καὶ τοὺς πονηροὺς ἀπεδοκίμαζον ὡς οὐ δικαίαν οὖσαν, τὴν δὲ κατὰ τὴν ἀξίαν ἕκαστον τιμῶσαν καὶ κολάζουσαν προῃροῦντο καὶ διὰ ταύτης ᾤκουν τὴν πόλιν"

Μεταφραση:

Πως γίνεται να επαινούμε και να ευνοούμε αυτό το πολίτευμα που έγινε η αιτία τόσων κακών και σήμερα φαίνεται να πηγαίνει προς το χειρότερο; Πως γίνεται να μην φοβόμαστε ότι, αφού η κατάσταση πάει προς το χειρότερο, δεν θα καταντήσουμε σε κατάσταση ακόμα πιο άσχημη από την εποχή εκείνη;
Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (αναφέρεται στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ’ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους.
Πάρα πολύ τους βοήθησε στην καλή διοίκηση της πόλης, ότι ενώ εθεωρείτο ότι υπάρχουν δύο ισότητες, και η μία αποδίδει το ίσο σε όλους, η δε άλλη το πρέπον στον καθένα, δεν αγνόησαν την χρησιμότερη ισότητα, αλλά αποδοκίμαζαν την ισότητα εκείνη, η οποία έκρινε άξιους των ιδίων αμοιβών και τιμών τους φαύλους, προτιμώντας εκείνη (την ισότητα) η οποία τιμά και τιμωρεί καθένα σύμφωνα με την αξία του.

buzz it!

Οργάνωση «Λαϊκή Δράση»

Με τηλεφώνημα που έγινε στις 16:21 στα γραφεία της zougla.gr, η αυτοαποκαλούμενη οργάνωση «Λαϊκή Δράση» ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση που σημειώθηκε στις 5:50 το πρωί εναντίον κλούβας των ΜΑΤ στο Γουδή.

Η κλούβα των ΜΑΤ, η οποία μετέφερε είκοσι τρεις αστυνομικούς, δέχτηκε στις 5:50 το πρωί πυροβολισμούς στη συμβολή των οδών Κοκκινοπούλου και Κατεχάκη, στο Γουδή.



Ειναι πολυ νωρις για να βγουνε συμπερασματα. Προκειται για μια επιθεση που εξαποληθηκε μεσα απο πανεπιστημιακο χωρο και ως εκ τουτου υπο την καλυψη του πανεπιστημιακου ασυλου.
Δεν εχει -εως τωρα τουλαχιστον- δημοσιευθει προκυρηξη στην οποια να παραθετονται αιτηματα, πολιτικες θεσεις ή προτασεις σχετικα με τους θεσμους και τους τροπους λειτουργιας του κρατους. Οποτε προς το παρον μονο ως "τυφλο χτυπημα" μπορει να χαραχτηριστει.
Το μονο αποτελεσμα αυτης της "πραξης" εως τωρα ειναι η εν χωρο απαιτηση των μμε και των συνδεομενων με αυτα θεσμων και προσωπων για αναθεωρηση του πανεπιστημιακου ασυλου οπως και η συζητηση σχετικα με τον εξοπλισμο του κατασταλτικου μηχανισμου προκειμενου να ειναι σε θεση να αντιμετωπισει αναλογες επιθεσεις στο μελλον.

Για την ωρα λοιπον εχουμε να κανουμε με προβοκατορικη ενεργεια.

buzz it!

Μιάμιση βδομάδα μετά…

Το παρακατω κειμενο δημοσιευθηκε απο τη Μαθητικη Πρωτοβουλια

Τι απογίνατε;
Για που λακήσατε;
Που κρυφτήκατε;
Τι απόγιναν οι πορείες σας; Οι διαδηλώσεις σας; Η οργή σας;
Το ‘καταδικαστέο’ γεγονός, ο ‘άτυχος χαμός’, ο ‘σοβαρός τραυματισμός’; Τι απέγιναν;
Ντρεπόσαστε να μιλήσετε; Να μιλήσετε για μια ακόμα ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ των μπάτσων;
Να τον πείτε ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ και όχι ‘ο άτυχος νεαρός’;
Κρύβεστε πίσω απ’ το δάχτυλό σας τελικά…
Βολευτήκατε πάλι, έγινε ο τζερτζελές τέσσερις μέρες και ξανακουρνιάσατε.
Τελικά μας φαίνεται ότι δεν μπορείτε να βγείτε από τον φονιά σας, -την καθημερινότητα, την βολεψάδα τη μικροκάμωτη ζωούλα σας.
Μα εμείς συνηθίσαμε. Κάθε μέρα πλέον δολοφονούμαστε.
Επειδή είμαστε νέοι, επειδή είμαστε αλλιώτικοι, επειδή είμαστε προοδευτικοί.
Επειδή η μπόχα σας -ναι, για σας τους κάλπικους μεγάλους μιλάμε-, βρώμισε αναπάντεχα.
Τα όνειρά μας όμως μένουν όρθιο πυρωμένο ατσάλι. Δεν χαμωσέρνονται.
Φυσάει κόντρα μα εμείς μόνο μπροστά κοιτάμε και περπατάμε.
Η μαγκιόρα φωτιά μας για αλλαγή δεν θα σβήσει, μόνο όποιος το βάρος δεν θα αντέξει θα λακέψει.
Στεκόμαστε όρθιοι, δεν πέσαμε, και αν πέσουμε θα ξανασηκωθούμε.
Ναι, μιάμιση βδομάδα μετά για σας όλα τέλειωσαν.
Ξεχαστήκατε και τη ντροπή φιλέψατε.
Δεν έχετε δικαίωμα για μας να μιλάτε, κοιτάχτε πρώτα την δικιά σας φτιάξη.
Επιστρέψτε στην οικονομική κρίση, στα μικρο-ρεπορτάζ, στα ψέματα που σας ποτίζουν.
Δεν αντέχετε το βαρός της δικιάς μας φτιάσης.
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ αυτή θα περάσει στο αρχείο σας όπως γίνεται πάντα για τα επόμενα ρεπορτάζ με πλάνα αρχείων.
Και εμείς αυτό δεν το δεχόμαστε.
Γεια και να μη μας γράφετε. Αν και λίγο δύσκολο γιατί μέχρι τώρα μας γράφατε και συνηθίσατε.
Εσείς ξεχνάτε, εμείς θυμόμαστε.
Εσείς λακίζετε, εμείς μένουμε.
Εσείς βολεύεστε, εμείς παλεύουμε.
Και ας ανταμωθούμε στα όμορφα. Κουράγιο έχουμε.

buzz it!

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

Πορεία στο ΑΤ Ν.Φ.
Ν.Χαλκηδόνα, Πλατεία Ηρώων 23/12/2008 19.00

buzz it!

Τρίτη 23/12 14:00 Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο στα Προπύλαια

Ισως στις 12:00 τελικα

buzz it!



Πορεία κατοικων Καισαριανης Παγκρατιου Ιλισιων Ζωγραφου και Βυρωνα ενάντια στην κρατική καταστολή την Κυριακή 21 Δεκέμβρη 2008.

buzz it!





ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΙΣ 23/12 19:00 ΣΤΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

buzz it!

Να χαιρεστε τα SS που δημιουργησατε

Ηχητικο ντοκουμεντο της αστυνομικης βαρβαροτητας στην Ελλαδα.

Το ρεπορταζ ειναι του Γιωργου Κακουση για λογαριασμο του Alpha radio και κυριως για την ελληνικη κοινωνια.

buzz it!

Αρση ασυλου

Την άρση του πανεπιστημιακού ασύλου στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο αποφάσισε αυτεπαγγέλτως, το Σάββατο, η εισαγγελέας υπηρεσίας με αφορμή επεισόδια γύρω από το Ίδρυμα.

Σύμφωνα με τα "Νέα", ο πρύτανης και ο αντιπρύτανης του ΕΜΠ Κ. Μουτζούρης και Γερ. Σπαθής, το βράδυ του περασμένου Σαββάτου κατά τη διάρκεια των επεισοδίων, δέχθηκαν τηλεφώνημα της Αστυνομίας η οποία τους ενημέρωσε ότι επίκειται επέμβαση, καθώς η εισαγγελέας υπηρεσίας αποφάσισε ότι μέσα στο κτίριο διαπράττονταν αυτόφωρα κακουργήματα, όπως η κατασκευή εκρηκτικών.

Ο νόμος δίνει το δικαίωμα αυτεπάγγελτης επέμβασης της Αστυνομίας με εισαγγελική εντολή ακόμα και χωρίς απόφαση άρσης του ασύλου από τους πανεπιστημιακούς, εφόσον διαπιστώνεται διάπραξη αυτόφωρων κακουργημάτων.

Οι πρυτανικές αρχές του ιδρύματος διαφώνησαν με αυτή την απόφαση και τελικώς η Αστυνομία δεν επενέβη. Ωστόσο, το ενδεχόμενο αστυνομικής επέμβασης τις επόμενες μέρες στις υπό κατάληψη πανεπιστημιακές σχολές, με το επιχείρημα ότι χρησιμοποιούνται ως ορμητήρια για ταραχές, με δικαστική και όχι ακαδημαϊκή απόφαση, είναι πλέον ανοιχτό.

buzz it!

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΣΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ
ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ

ΔΕΥΤΕΡΑ 22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΩΡΑ 6μμ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

buzz it!

ΟΔΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ

buzz it!

buzz it!

Μπέρτολ Μπρεχτ

" Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους,δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα,γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους,ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό,
δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός.
Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα,
αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου ... "

buzz it!

Για σενα πολιτη

Άρθρο 1
  1. Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
  2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
  3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

Άρθρο 2
  1. Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.
  2. Η Ελλάδα, ακολουθώντας τους γενικά αναγνωρισμένους κανόνες του διεθνούς δικαίου, επιδιώκει την εμπέδωση της ειρήνης, της δικαιοσύνης, καθώς και την ανάπτυξη των φιλικών σχέσεων μεταξύ των λαών και των κρατών.




ΤΜΗΜΑ Δ': Ακροτελεύτια διάταξη

Άρθρο 120
  1. Το Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την Ε' Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Υπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Ιουνίου 1975.
  2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
  3. Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
  4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.


Η αντισταση στους επιδοξους ακυρωτες της λαικης βουλησης αποτελει δικαιωμα και υποχρεωση

buzz it!

Free Hit Counter Αναζήτηση στα ελληνικά blogs. SYNC BLOGS GreekBloggers.com